Klasyfikacja filtrów powietrza | ITCeco.pl
Filtry powietrza od zawsze były klasyfikowane ze względu na różne wyznaczniki. Przez długi czas obowiązywała europejska norma EN779 określająca to jakie parametry musi spełniać filtr by należeć do klas filtracji G, M, F, czy wyższych. Od kilku lat dobrze znana klasyfikacja filtrów powietrza została zastąpiona przez normę PN-EN ISCO 16890-1E. W tym wpisie chcemy dokładniej przybliżyć Państwu różnice w metodzie badawczej oraz to jak stara klasyfikacja filtrów ma się do obecnej.
Stara metoda klasyfikacji filtrów
Żeby móc rozmawiać o wprowadzonych zmianach, należy poznać stary system klasyfikacji filtrów. Jak wspomnieliśmy przez długi czas obowiązywała europejska norma PN-EN779, która skupiała się na klasyfikacji filtrów pod kątem stopnia odpylania (Am) oraz ich średniej skuteczności (Em). Mając wyniki testów filtry były przydzielane do jednej z kliku grup widocznych w poniższej tabeli.
| Grupa filtrów | Klasa filtracji | Końcowy opór powietrza | Średnie zatrzymanie (Am) pył syntetyczny (%) | Średnia skuteczność (Em) dla cząsteczek 0,4 ?m (%) | Minimalna skuteczność (ME) dla cząsteczek 0,4 ?m (%) |
|---|---|---|---|---|---|
| Filtry wstępne | G1 | 250 Pa | 50 ? Am < 65 | – | – |
| G2 | 65 ? Am < 80 | – | – | ||
| G3 | 80 ? Am < 90 | – | – | ||
| G4 | 90 ? Am | – | – | ||
| Filtry medium | M5 | 450 Pa | – | 40 ? Em < 60 | – |
| M6 | – | 60 ? Em < 80 | – | ||
| Filtry dokładne | F7 | 450 Pa | – | 80 ? Em < 90 | 35 |
| F8 | – | 90 ? Em < 95 | 55 | ||
| F9 | – | 95 ? Em | 70 |
Stara norma opierała się na mierzeniu średniej skuteczności filtracji dla cząstek 0,4 µm. W nowej ten system został zmieniony na bardziej dokładny. Jak należało interpretować starą klasyfikację?
Filtrami charakteryzującymi się najmniejszą skutecznością były filtry klasy G, a tych klas były cztery. Każda kolejna klasa podwyższała skuteczność w wyłapywaniu cząstek stałych o określonych wielkościach. Skuteczność filtrów G4, czyli najbardziej dokładnych w tej kategorii kończyła się na wyłapywaniu roztoczy, pyłu węglowego czy sierści zwierząt.
Kolejną klasą filtrów były filtry średnio dokładne. W tym wypadku filtr M6 potrafił wyłapywać nawet spaliny czy wirusy, chociaż jego skuteczność w tej materii nie była wysoka.
Najdokładniejsze filtry określano klasą F i były to filtry dokładne. Filtry dokładne bardzo dobrze radziły sobie z filtracją większości zanieczyszczeń mierzonych starą metodą.
Na rynku dostępne są również filtry wysoko skuteczne: EPA, HEPA i ULPA, ale nowa norma 16890 się do nich nie odnosi. Filtry z tej kategorii charakteryzują się bardzo wysoką skutecznością na poziomie 99,999,995%.
Nowy sposób klasyfikacji skuteczności filtrów powietrza
Mając powyższe informacje, możemy przejść do aktualnego sposobu klasyfikacji filtrów powietrza. Nowa norma ma bardziej szczegółowo opisywać skuteczność filtrów. Podstawowym problemem w określaniu skuteczności filtrów jest ich eksploatacja i warunki pracy. Dodatkowo filtry wytwarzane są z wielu tkanin filtracyjnych co dodatkowo utrudnia odpowiednią klasyfikację.
W nowej normie ISO 16890 występuje dużo więcej wskaźników opisujących kategorię konkretnego filtru. Podczas gdy w starej normie skuteczność filtru była określana na bazie cząstek o wielkości 0,4 µm tak w ISO 16890 oblicza się skuteczność filtracji na bazie trzech wielkości PM1 (0,3-1,0 µm), PM2,5 (0,3-2,5 µm) i PM10 (0,3-10 µm). Po dokonaniu pomiarów filtr przypisuje się do odpowiedniej grupy nazwanej Coarse.
W tym miejscu warto powiedzieć co znaczą określenia PM1, PM2,5 i PM10. Odnoszą się one do wielkości cząstek stałych mniejszych od 1; 2,5 i 10 mikronów. Mikronem określamy jedną tysięczną milimetra co daje nam wielkości rzędu:
Przedstawione wielkości są niezauważalne dla człowieka. Dla lepszego zrozumienia o jakich rozmiarach mówimy, warto zapoznać się z poniższymi informacjami:
Niestety ten system, utrudnia przepisanie starych grup filtrów do nowych, a wręcz takie porównanie nie jest możliwe. Niemniej w dokumentacji Eurovent znajdziemy przykładową tabelę porównawczą filtrów z klasy M5-F9 w normie EN779 i EN ISO 16890.
Źródło tabeli: https://eurovent.eu/?q=file/14690/download&token=DKPL_Oq-
Żeby filtr mógł zostać sklasyfikowany w jeden z trzech grup musi wykazać się minimalną skutecznością w wyłapywaniu wszystkich 3 cząstek na poziomie 50%. Gdy taka skuteczność nie zostanie osiągnięta filtr trafia do grupy Coarse.
Skuteczność wyłapywania cząstek stałych stopniowana jest w skali 5% a wynik pomiaru zaokrąglany jest w dół.
Czy nowy sposób klasyfikacji filtrów jest lepszy? Na pewno bardziej dokładny i zawierający więcej informacji, które mogą być przydatne przy podejmowaniu decyzji zakupowej. Znając właściwości filtra dla cząstek o różnych wielkościach, łatwiej będzie dobrać odpowiednie filtry dla swojej działalności.
